بحران در «انتخاب»/ تلویزیون‌های اسنوا و دوو به گروگان گرفته شدند؟

به گزارش اقتصاد آنلاین، سه شنبه ۷ مرداد ماه بود که کاربران تلویزیون‌های هوشمند اسنوا و دوو با صحنه‌ای عجیب روبه‌رو شدند؛ دستگاه‌هایشان پس از دریافت یک به‌روزرسانی نرم‌افزاری ناگهان خاموش شدند و دیگر روشن نشدند. این اختلال گسترده، موجی از خشم و سردرگمی را در میان مشتریان این دو برند به راه انداخت. فاجعه‌ای که از آن به عنوان «خاموشی بزرگ» یاد می‌شود.

راز خاموشی چیست؟

در ساعات اولیه این بحران، گمانه‌زنی‌ها درباره هک یا نفوذ بدافزار داغ شد. کاربران گزارش دادند که پس از نمایش پیام به‌روزرسانی روی صفحه تلویزیون، سیستم‌عامل دستگاه کاملا از کار می‌افتد و حتی راه‌اندازی مجدد یا بازگشت به تنظیمات کارخانه هم مشکل را حل نمی‌کند.

تلاش برای تماس با خط پشتیبانی سراسری اسنوا (۱۶۹۹) یا نمایندگی‌های دوو اغلب بی‌نتیجه ماند و در واقع تلویزیون‌‌ها از «جعبه جادویی» به «جعبه سیاه» تغییر کاربری دادند.

اما در میان این هیاهو، روایتی دیگر داستان را پیچیده‌تر کرد؛ این خاموشی نتیجه یک اختلاف مالی بین گروه صنعتی انتخاب و شریک چینی‌اش است. بر اساس این ادعا، شرکت چینی که تامین‌کننده قطعات یا نرم‌افزار این تلویزیون‌هاست، به دلیل عدم تسویه بدهی‌ها توسط گروه انتخاب، با یک به‌روزرسانی اجباری عملا دستگاه‌ها را در ایران غیرفعال کرده است.

حتی شایعاتی درباره تلاش گروه انتخاب برای مسدود کردن سرورهای چینی و عدم همکاری وزارت ارتباطات در این زمینه مطرح شد که آتش حاشیه‌ها را شعله‌ورتر کرد.

وعده‌های گروه انتخاب

گروه صنعتی انتخاب که سال‌هاست با شعار «تولید ملی» در بازار لوازم خانگی ایران فعالیت می‌کند، در واکنش به این فاجعه بیانیه‌ای رسمی منتشر کرد. این گروه مشکل را صرفا یک «ایراد فنی» خواند و قول داد که تا پایان روز ۸ مرداد ۱۴۰۴، یعنی ظرف ۲۴ ساعت، همه دستگاه‌ها به حالت عادی بازگردند. در این بیانیه تاکید شد که سخت‌افزار و نرم‌افزار تلویزیون‌ها هیچ آسیبی ندیده و مشتریان نباید نگران باشند.

پیگیری‌های اقتصاد آنلاین برای شفافیت بیشتر این موضوع از سوی گروه انتخاب نیز بی نتیجه ماند؛ مدیر گروه انتخاب در پاسخ به اقتصاد آنلاین، همان مشکلات فنی را علت این خاموشی نامید و هیچ توضیحی در خصوص مشکلات مالی با شریک تجاری خود نداد. وی همچنین متن بیانیه را به تنهایی کافی دانست و از ارائه توضیحات بیشتر خودداری کرد.

اما به نظر می‌رسد این بیانیه بیشتر به عنوان سرپوشی برای بحران استفاده شده تا بتوانند رایزنی‌های خود را با شرکت چینی ادامه دهند. گروه انتخاب به جای استفاده از ابزار «صداقت»، از ابزار «زمان» استفاده کرده است اما اگر ظرف ۲۴ ساعت، نتیجه‌ی دلخواه با شریک چینی منتج نشود، تکلیف چه خواهد بود؟

این بحران پرسش‌های بزرگی را درباره وابستگی صنعت لوازم خانگی ایران به شرکای خارجی و شکنندگی زنجیره تامین مطرح کرده است.

گروه انتخاب که خود را پرچم‌دار تولید داخلی معرفی می‌کند، حالا زیر ذره‌بین انتقادها قرار دارد. آیا این خاموشی نتیجه یک خطای ساده است یا نشانه‌ای از یک جنگ تجاری پنهان؟ آیا مشتریان ایرانی بار دیگر به تلویزیون‌های خود دسترسی پیدا خواهند کرد یا این ماجرا به یک رسوایی تمام‌عیار تبدیل خواهد شد؟