حمله به ایران، سرپوشی برای بحران داخلی اسرائیل/ کابینه نتانیاهو در آستانه سقوط است؟
نتانیاهو با سوء استفاده از وضعیت «فوق العاده» در منطقه و تغییر پیدرپی جبهه نبرد قصد دارد تا جلوی «مرگ زود هنگام» کابینه خود را بگیرد، اما به نظر میرسد وی برای تداوم این وضعیت با امکانهای جدید و البته محدود کنندهای مواجه است. در حالی که با کنار کشیدن دو حزب «شاص» و «یهودیت متحد تواره»، تعداد کرسیهای متحدان دولت کنونی اسرائیل به ۵۰ کرسی کاهش یافته است، با افزایش احتمال توقف جنگ در غزه این احتمال وجود دارد که دو حزب «قدرت یهودی» و «صهیونیسم مذهبی» نیز از دولت خارج شوند. در عین حال انتصاب بوعاز بیسموت به سمت کمیته دفاعی و روابط خارجی کنست بار دیگر احتمال بازگشت احزاب یاد شده به کابینه نتانیاهو را افزایش داده است.
اقتصاد آنلاین، محمد بیات: هفته گذشته دولت بنیامین نتانیاهو در پی دفاع از لایحه «سربازی اجباری» برای جوانان حریدی، با خروج برخی نیروهای سیاسی مواجه و در وضعیت «اقلیت» قرار گرفت. احزاب مذهبی «شاص» و «یهودیت متحد تواره» بهدلیل ناخشنودی از لایحه دولت برای اجبار جوانان مذهبی به خدمت در ارتش، وزیران خود را از دولت خارج کردند تا تعداد کرسیها کابینه نتانیاهو به عدد ۵۰ کاهش یابد!
براساس اطلاعات منتشر شده از سوی رسانههای عبری، وزیران ادیان و رفاه اجتماعی که از اعضای حزب «شاص» محسوب میشوند، روز پنجشنبه ۲۶ تیر نامه کنارهگیری خود را به دولت تحویل دادند. باقی وزیران حزب «شاص» روز چهارشنبه کنارهگیری کرده بودند و وزیران حزب «یهودیت متحده توراه» هم روز سهشنبه از پست خود کنار رفته بودند. با کنار رفتن این ۱۷ نفر، حال نتانیاهو در وضعیت «تسلیم» قرار گرفته و مجبور است تا به خواستههای احزاب راست افراطی تن دهد.
به بیان دیگر مسئله «بقای دولت» برای رهبر حزب لیکود از اهمیت زیادی برخوردار بوده و وی قصد ندارد تا به زودی از قدرت کنار برود. برهمین اساس تعطیلات سالانه کنست که چند روز دیگر آغاز میشود این فرصت را در اختیار نتانیاهو و بیستون جایگزین جدید ادلشتاین قرار خواهد داد تا بتواند با احزاب مذهبی به توافق اولیه دست یابد.
نظرسنجیهای معتبر همچنان نتانیاهو را «بازنده» هر انتخاباتی در آینده نزدیک نشان میدهد. نظرسنجی اخیر شبکه ۱۳ اسرائیل نشان میدهد که ۴۵ درصد از شرکت کنندگان اعلام کردند که در انتخابات آتی با احزابی رای خواهند داد که سربازی رفتن حریدیها را در اولویت قرار میدهند! حاکم شدن این ایده در میان افکار عمومی اسرائیل سبب خواهد شد تا همراهی بیش از اندازه حزب لیکود با احزاب مذهبی سبب افت پایگاه رای آن و سقوط نتانیاهو شود.
شاید به همین دلیل «بی بی» تصمیم گرفت تا بار دیگر کارزار مقابله با دیوان عالی را در دستور کار قرار داده و دستور اخراج دادستان کل را صادر کند! به نظر میرسد مقامات کابینه نتانیاهو بهتر از همه ناظران بیرونی میدانند که اجرای پروژه اخراج دادستان کل با رویه کنونی ممکن نیست، اما به دلایل دیگری بر ادامه این رویه اصرار دارند.
در میانه این کشاکش داخلی این تهدید وجود دارد که دولت نتانیاهو تصمیم بگیرد تا برای خاموش کردن صدای اپوزیسیون و قانع کردن احزاب مذهبی برای بازگشت به کابینه، بار دیگر گزینه تجاوز نظامی به ایران را در اولویت قرار دهد.
اظهارات اخیر یسرائیل کاتص و ایال ضمیر در خصوص آماده باش تمام دستگاههای نظامی برای احتمال از سرگیری جنگ با ایران نشان دهنده برنامهریزی صهیونیستها برای تکرار پروژه انتقال «مشکلات داخلی» به خارج از محدوده فلسطین اشغالی است. تجربه ۲۲ ماه اخیر ثابت کرده است که نتانیاهو به تغییر مستمر جبهههای نبرد از غزه و لبنان تا سوریه و یمن سعی کرده است تا سیاست «بحران دائمی» را دنبال کند تا از این طریق زمینه برای بهبود جایگاه او، حزب لیکود و متحدان وی در نظرسنجیهای معتبر فراهم شود.
عملیات «شیر خیزان» به بهانه مقابله با برنامه اتمی- موشکی ایران را میتوان یکی از آخرین «کارتهای قمار» نتانیاهو برای حفظ وضعیت بحرانی در فلسطین اشغالی و بهبود جایگاه او در رقابت با احزاب اپوزیسیون ارزیابی کرد. با توجه به نکته بیان شده به نظر میرسد تهران در شرایط کنونی باید برای هر سناریویی از سوی رژیم صهیونیستی آماده باشد.پردهی آخر از کشاکش میان نیروهای حامی سربازی رفتن یهودیان ارتدکس و حافظان وضع موجود را میتوان برکناری ادلشتاین از سمت «کمیته دفاعی و روابط خارجی» کنست و انتصاب بوعاز بیسموت دانست.
بیسموت که از افراد نزدیک به نخست وزیر شناخته میشود و به مانند «یسرائیل کاتص» در حلقه نزدیکان «بی بی» هست، ماموریت دارد تا شکاف میان کابینه و متحدان حریدی آن را پر کرده و زمینه برای بازگشت احزاب «شاص» و «یهودیت متحد تواره» فراهم آورد. این عقب نشینی معنادار نتانیاهو از مطالبه عمومی سربازی رفتن حریدیها بار دیگر اثبات کرد آنچه برای نتانیاهو اهمیت دارد نه «منافع عمومی» صهیونیستها بلکه بقای وی در قدرت است. او برای تحقق این خواسته گاهی عقب نشینی میکند و گاهی پیشروی، اما در تمام این تحرکات یک هدف را دنبال میکند و آن هم باقی مانده بر اریکه قدرت است.
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0انتشار یافته : 0